Zapraszamy na naszą stronę facebookowa 
Papież Leon XIV
Leon XIV homilia-Turcja
Najczcigodniejsze Ekscelencje!
Drodzy Kapłani, Zakonnicy i Siostry Zakonne!
Zaangażowani w duszpasterstwo oraz zgromadzeni Bracia i Siostry!
Jest dla mnie wielką radością znaleźć się tutaj wśród was. Dziękuję Panu, który podczas mojej pierwszej podróży apostolskiej pozwala mi odwiedzić tę „ziemię świętą”, jaką jest Turcja, gdzie historia narodu izraelskiego spotyka się z rodzącym się chrześcijaństwem, gdzie przenikają się Stary i Nowy Testament, gdzie pisane są karty licznych Soborów.
Wiara, która nas łączy, ma dalekie korzenie: posłuszny Bożemu wezwaniu, nasz ojciec Abraham wyruszył z Ur Chaldejskiego, a następnie z regionu Charan, na południe od dzisiejszej Turcji, wyruszył do Ziemi Obiecanej (por. Rdz 12, 1). W pełni czasów, po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, jego uczniowie udali się również do Anatolii, a w Antiochii – gdzie później biskupem był św. Ignacy – po raz pierwszy nazwano ich „chrześcijanami” (por. Dz 11, 26). Z tego miasta św. Paweł rozpoczął niektóre ze swoich podróży apostolskich, zakładając wiele wspólnot. I to właśnie na wybrzeżu Półwyspu Anatolijskiego, w Efezie, według niektórych starożytnych źródeł, przebywał i zmarł Ewangelista Jan, umiłowany uczeń Pana (por. Św. Ireneusz, Adversus haereses, III, 3, 4; Euzebiusz z Cezarei, Historia ecclesiastica, V, 24, 3).
Z dumą wspominamy również wielką bizantyjską przeszłość, misyjny zapał Kościoła Konstantynopola i rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa na całym Bliskim Wschodzie. Do dziś w Turcji żyje wiele wspólnot chrześcijan obrządku wschodniego, takich jak Ormianie, Syryjczycy i Chaldejczycy, a także wspólnoty obrządku łacińskiego. Patriarchat Ekumeniczny nadal stanowi punkt odniesienia zarówno dla jego wiernych greckich, jak i dla wyznawców innych wyznań prawosławnych.
Więcej…Droga Krzyżowa z Miłosiernym Jezusem 19.02.2016r
W piątkowe popołudnie spotkaliśmy się na Drodze Krzyżowej dla dzieci. W tym szczególnym Roku Miłosierdzia, przyszliśmy aby od Jezusa Miłosiernego uczyć się ufności Bogu. Modliliśmy się, aby wzrastała w nas miłość do Jezusa i ogarnęło nas Boże miłosierdzie. Przed obrazem Jezusa Miłosiernego dzieci, po każdej stacji składały białą różę – symbol naszej ufności. Drogę Krzyżową przygotowały dzieci ze scholii młodszej.
Pogrzeb ks.Proboszcza
Dnia 8 lutego 2016 r. rozpoczęły się Eksportą uroczystości pogrzebowe zm. Ks. Proboszcza Andrzeja Sali – Kanonika Kapituły Kolegiackiej św. Michała Archanioła w Ostrowcu Świętokrzyskim. Przy licznie zgromadzonych wiernych Mszę Świętą sprawowało siedemdziesięciu kapłanów pod przewodnictwem Ks. Bpa Edwarda Frankowskiego. Po Mszy Świętej miało miejsce całonocne czuwanie modlitewne. Następnego dnia Mszy Świętej pogrzebowej przewodniczył Bp Krzysztof Nitkiewicz. Udział w pogrzebie wzięło ok 150 kapłanów i tłumy wiernych. Ciało ks. Proboszcza zostało złożone w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Szewnie. Wyrażamy serdeczne podziękowania wszystkim, którzy wzięli udział
i włączyli się w przygotowania uroczystości pogrzebowych naszego zmarłego ks. Proboszcza.
Ś.p. ks. kan. Andrzej Sala
ur. 12 sierpnia 1947 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim
wyświęcony 16 czerwca 1974 r. zmarł 6 lutego 2016r
w parafii pracował od 1992 r. do 6 lutego 2016r
Fatima 02.2016
„W życiu więc i w śmierci należymy do Pana” Rz 14,9
13 lutego 2016 r. na Mszy Świętej pod przewodnictwem Ks. Bpa Edwarda Frankowskiego, modliliśmy się o szczęście wieczne dla śp. Księdza Proboszcza Andrzeja Sali. Po Mszy Świętej, jak każdego trzynastego dnia miesiąca, zgodnie
z wolą ks. Proboszcza, poszliśmy ulicami naszego osiedla w procesji różańcowej. Wraz z Księdzem Biskupem modliliśmy się, aby Pani Fatimska wprowadziła zmarłego Księdza Proboszcza Andrzeja do Królestwa Swojego Syna.
Fragmenty Homilii
fragmenty homilii ks. Jacka Beksińskiego wygłoszonej w dniu 8.02.2016r.
...Dzisiaj, kiedy odchodzisz od nas tam, gdzie poszli Twoi Rodzice w dowód szczególnej łączności z Nimi te same Słowa Boże odczytujemy w tej świątyni, która jest Ci tak bliska..
To właśnie tutaj powstał kościół, aby Wysławiać Boga Ojca, Pana nieba i ziemi i poznawać Tego, którego zna tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
Od 33 lat w to miejsce przychodzą utrudzeni i obciężeni, a Chrystus udziela pokrzepienia.
Jako proboszcz wziąłeś jarzmo na siebie i uczyłeś się od Pana Jezusa jak być łagodny i pokorny sercem aby znaleźć ukojenie dla dusz ludzkich.
Pozostawiasz to dzieło Twojego życia bo idziesz do Świątyni Wiecznej, Niebieskiej, aby tam wysławieć Boga Ojca, Pana nieba i ziemi.
Tak Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Tam Jezus Chrystus, którego codziennie trzymałeś w dłoniach objawi Ci wszystko.
I poznasz Ojca. Tam jako utrudzony doznasz wiecznego pokrzepienia.