Zapraszamy na naszą stronę facebookowa 
Papież Franciszek
Rozważanie1 listopada 2024 /wiara.pl
Dzisiaj, w uroczystość Wszystkich Świętych, Jezus w Ewangelii (Mt 5, 1-12) głosi dowód tożsamości chrześcijanina. A co jest dowodem tożsamości chrześcijanina? Błogosławieństwa. Jest to nasz dowód tożsamości a także droga do świętości (por. Adhort. apost. Gaudete et exsultate, 63). Jezus ukazuje nam drogę – drogę miłości, którą On sam przeszedł pierwszy stając się człowiekiem, a która jest dla nas zarazem darem Boga i naszą odpowiedzią. Darem i odpowiedzią.
Jest darem Boga, bowiem, jak mówi św. Paweł, to On uświęca (por. 1 Kor 6, 11). I dlatego, to Pana przede wszystkim prosimy, żeby nas uświęcił, żeby uczynił nasze serca podobnymi do swojego Serca (por. Enc. Dilexit nos, 168). On swoją łaską nas uzdrawia i uwalnia od wszystkiego, co nam nie pozwala kochać tak, jak On nas kocha (por. J 13, 34), aby, jak mówił bł. Karol Acutis, w nas było coraz „mniej ja, żeby zostawić miejsce Bogu”.
A to prowadzi nas do drugiego punktu – naszej odpowiedzi. Ojciec niebieski w istocie ofiarowuje nam swoją świętość, lecz jej nam nie narzuca. Zasiewa ją w nas, pozwala nam poczuć jej smak i zobaczyć piękno, ale potem czeka na naszą odpowiedź. Zostawia nam wolność kierowania się Jego dobrymi natchnieniami, zaangażowania się w Jego plany, przyswojenia sobie Jego uczuć (por. Dilexit nos, 179) i oddawania się, jak On nas uczył, na służbę innych, z coraz bardziej uniwersalną miłością, otwartą i skierowaną ku wszystkim, otwartą i skierowaną ku całemu światu.
Więcej…
Wielki Post- środa popielcowa 2024
Bracia i Siostry. Obrzędem posypania głów popiołem w Środę Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. W tym szczególnym czasie Kościół kieruje do nas wezwanie: "Nawracajcie się i czyńcie pokutę".
Nawrócenie gr. metanoia to przede wszystkim przemiana umysłu. Polega na całkowitej przemianie człowieka: jego sposobu patrzenia na Boga, świat i na siebie.
W okresie Wielkiego Postu wskazywana jest nam duchowa droga, będąca przygotowaniem do ponownego przeżywania wielkiej tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Ta droga rozwija trzy podstawowe kierunki, w których wyraża się duchowość człowieka, a przede wszystkim nasza wola i wolność.
1. Kierunek „na zewnątrz”, jako panowanie „nad sobą”; zwycięstwo woli nad ludzką zmysłowością. Czyli „post”. Dotyczy on w pierwszym rzędzie codziennego pokarmu, ale trzeba go także rozciągnąć na inne sfery naszego życia: alkohol, tytoń, język, telewizje, internet; może na post od tego co cię pochłania, co cię nadmiernie angażuje - co sprawia, że nie masz czasu dla Boga, dla rodziny – a nawet dla siebie samego. Post jest ćwiczeniem, które ma doprowadzić do tego, że człowiek będzie rzeczywiście panem siebie, rozporządzającym mądrze swoimi siłami i swoim czasem. Pościć to znaczy zrobić w sobie maksymalnie dużo miejsca dla Boga, wyrzucić wszystko, co przeszkadza Bogu być w człowieku tak, jak On tego pragnie.
2. Kierunek „ponad siebie”, w którym wyraża się nadprzyrodzony charakter naszego ducha, czyli „modlitwa”. Kieruje ona naszą uwagę na Boga, wyczula nasz wewnętrzny słuch na Jego głos, pamięć o Nim, pozwala się z Nim spotkać. Dzięki niej człowiek wchodzi w głęboką relację z Bogiem, on sam i jego świat poszerzają się do wymiarów nieskończonych, wszystko zostaje w nim oczyszczone i nasycone światłem, pięknem i łaską.
Pomyśl, co uczynić, by w tym czasie znaleźć wreszcie czas na modlitwę, udział w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, na Gorzkie Żale? Pomyśl, jak zmienić swoją modlitwę tak, by była ona miła Bogu i pomagała tobie w nawróceniu?
3. Kierunek „ku drugiemu”, w którym ludzkie „ja” otwiera się na drugich, czyli „jałmużna”. Pomaga nam wyjść z ciasnego kręgu egoizmu, dostrzec innych i konkretnie im pomóc w ich potrzebach. Jałmużna – to nie tylko rzucony pieniądz do żebrzącej dłoni bezdomnego. Jałmużna to każdy gest miłości i dobroci wobec tych, którzy są obok ciebie. Być może rzadko spotykamy obok siebie kogoś bardzo biednego, żebrzącego o chleb, ale może częściej spotykamy ludzi żebrzących i pragnących dobroci, współczucia, przebaczenia.
Pięknne wezwanie do jałmużny znajdujemy w księdze Tobiasza: "Jak ci tylko starczy, według twojej zasobności dawaj z niej jałmużnę! Będziesz miał mało - daj mniej, ale nie wzbraniaj się dawać jałmużny nawet z niewielkiej własności! Tak zaskarbisz sobie wielkie dobra na dzień potrzeby, ponieważ jałmużna wybawia od śmierci i nie pozwala wejść do ciemności. Jałmużna bowiem jest wspaniałym darem dla tych, którzy ją dają przed obliczem Najwyższego. [...] Lepiej jest dawać jałmużnę, aniżeli gromadzić złoto. Jałmużna uwalnia od śmierci i oczyszcza z każdego grzechu. Ci, którzy dają jałmużnę, nasyceni będą życiem". (Tb 4,7-11).
Pomyśl, do jakiej jałmużny wzywa cię Bóg w tym czasie Postu? Pomyśl kto tak naprawdę czeka na Twoją litość; kto pragnie, byś okazał mu zainteresowanie? Kto oczekuje Twojego wyjścia na przeciw? Komu wreszcie przebaczysz?
Tylko człowiek nawrócony jest w stanie wypełnić pokutę. Czyli najkrócej mówiąc tak realizować przykazanie miłośco aby wypełniać te przestrzenie dobrem, gdzie do tej pory czynił jakieś zło.
Pasterka 2023
Tajemnica Bożego Narodzenia kryje prawdę o tym, że Syn Boży stał się człowiekiem, aby w ciele ludzkim dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego za grzech Adama i za grzechy jego potomków: "A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas". Nie przestając być Bogiem, Syn Boży stał się człowiekiem. Jako Bóg jest wieczny, nieskończony, wszechobecny i wszechmocny. Jako człowiek jest ograniczony czasem, przestrzenią i mocą. Jako Bóg jest Panem śmierci. Jako człowiek jest jej poddany.
Rekolekcje Adwentowe 15-18 grudnia 2023
Rekolekcje Adwentowe poprowadził o. Bogusław Zero ze Zgromadzenia Misjonarzy Afryki.
